Powstanie Warszawskie

1 sierpnia 1944. Godzina 17. Godzina W.

Dziś mija 69 lat od wybuchu powstania Warszawskiego. Największej akcji zbrojnej zorganizowanej przez Armię Krajową przeciwko okupującym Warszawę - Niemcom. Miało trwać kilka dni, jednak powstańcy utrzymali walki przez 63. W dzisiejszą rocznicę - pamiętamy!

 W walkach brali udział żołnierze z całego kraju. Jednak w Powstaniu walczyły i traciły życie także dzieci...

• 12-14 lat zwane Zawiszakami, były odpowiedzialne za ratownictwo i łączność,
• 15-17 lat pochodzące z Bojowych Szkół, odpowiedzialne za rozpoznanie, zwiad i łączność,
• od 18 lat członkowie Grup Szturmowych odpowiedzialnych za dywersję.

Dzieci zawyżały wiek, by móc walczyć z niemieckim okupantem. 

Podaję te dane ponieważ zastanawiam się jak dzisiejsza młodzież reaguje na wzmianki o patriotyzmie, o wojnach, powstaniach. Zastanawiam się czy jeśli w naszych czasach doszłoby do zbrojnych walk (nie biologicznych) to czy znaleźliby się chętni by budować państwo podziemne... Osobiście wydaje mi się że chwyciłabym za broń. Walczyłabym o wolną Polskę, o bliskich, o każde ludzkie istnienie...

Powstanie wciąż budzi kontrowersje, sceptycy podkreślają, że Powstańcy nie osiągnęli swoich celów, nie byli przygotowani militarnie, zniszczyli stolicę, okupili zryw śmiercią i cierpieniem.

Osobiście uważam jednak że Powstanie miało sens ponieważ walkę podjęto już w 39 roku, powstało Państwo Podziemne którego istnienie byłoby zbędne gdyby nie chęć odzyskania niepodległości, stolica tak czy inaczej uległaby zniszczeniu ponieważ plany zakładały walki Wermachtu i Armii Czerwonej w linii Wisły, Powstanie nie było od początku skazane na porażkę, ponieważ aktywiści nie mogli przewidzieć ruchów Stalina ani nie dotarły do nich doniesienia z Teheranu... 

Ale co moim zdaniem najważniejsze Powstańcy pozostawili dla nas niewiarygodną spuściznę. Pokazali, że warto walczyć (nawet ginąc) za swoją wolność, że warto być zdeterminowanym i bohaterskim broniąc swoją niepodległość. Mimo wielu lat niewoli właśnie pamięć o powstaniu dawała ludziom siłę. I daje ją nam - bo czy co roku o 17 kiedy uruchamiane są syreny nie zatrzymujemy się? Nie przystajemy by oddać hołd poległym? Otóż to... Jestem dumna że 5 lat temu wybrałam Warszawę na nowe miejsce zamieszkania, jestem dumna że jestem Polką i jestem dumna że w naszym kraju żyją jeszcze osoby które wciąż przypominają nam ile ojczyzna dla nich znaczy... Pamiętajmy i nie zapominajmy Kim jesteśmy.

Wpis kończę moją ukochaną piosenką jednego z lubianych przeze mnie zespołów. Sabaton stworzył piękny, rockowy utwór ukazujący losy walczących Polaków. Żal że w Polsce nie powstają takie piosenki... Tekst i teledysk zawsze powodują, że oczy zachodzą łzami a w gardle rośnie gula. Do obejrzenia do przemyślenia.