[Recenzja] Zimowe opowieści... Cicha 5

Tytuł: Cicha 5 

Autor: Zbiór opowiadań

Wydawnictwo: Filia

Rok wydania: 2014 

Ilość stron: 384 

Wydawnictwo Filia kolejny rok z rzędu czaruje nas zimowymi historiami, które ogrzewają serce nie tylko w okolicy świąt ale przez całą zimę. Zbiory opowiadań wielu różnych autorów tworzą spójną całość by cieszyć czytelnika. Tak też jest w przypadku książki Cicha 5. Co urzekło mnie w tych opowiadaniach i kto został moim ulubionym bohaterem? A co dla odmiany przytłoczyło i nie do końca przekonało?

Zawsze broniłam się przed opowiadaniami. Czytałam je owszem, ale nie gromadziłam takich pozycji w mojej biblioteczce, w sumie nie wiem dlaczego ale cieszę się, że to się zmieniło. Do takiego stanu zmobilizowały mnie właśnie święta i zimowe opowieści. Szybko nadrobiłam zaległości i zaopatrzyłam się w kilka książek z opowiadaniami.

Pierwsza jaką kupiłam była Cicha 5. Autorki opowiadań to Katarzyna Bonda, Małgorzata Kalicińska, Katarzyna Michalak, Krystyna Mirek, Małgorzata Warda, Magdalena Witkiewicz i Natasza Socha. Bardzo lubię pióro Sochy i Kalicińskiej ale pozostałe autorki były mi dotychczas nieznane. Okazało się, że ich krótkie formy (w większości) również trafiły w moje gusta.

W kamienicy przy Cichej mieszkają różni ludzie, są typowi, jakich można spotkać w każdej kamienicy, ale też tajemniczy i wyjątkowi. Poznajemy siedem opowieści z siedmiu mieszkań tego urokliwego zakątka.

Wydarzenia przy Cichej jawią się nam otulone piękną scenerią zimowego miasta. Jednak opowiadania nie są tkliwe, nie wszystkie - znajdziemy w nich bowiem wiele trosk i problemów z jakimi borykają się bohaterowie; wiele wspomnień którymi są przytłoczeni ale również nadzieję na odmianę losu i jasny przekaz, że człowiek w ten wyjątkowy dzień jakim jest Wigilia nigdy nie powinien być sam. 

Na cały zbiór składają się opowiadania napisane lepiej i gorzej. Z reguły  tak jest z krótkimi formami, że nie każda trafia w nasze gusta. Książka jest bardzo ładnie wydana, już okładka wprowadza nas w świąteczny nastrój. 

"Każdy życiowy dramat wymaga czasu. Dajmy go sobie. Zanurzmy się w bólu i pozwólmy na cierpienie. Im bardziej będziemy odsuwali od siebie proces żalu, tym dłużej będzie on trwał."

Pierwszym opowiadaniem jest "Gałązka jabłoni" Katarzyny Bondy, radosna opowieść, która rozbawiła mnie do łez. Staszek, główny bohater, stara się stanąć na nogi po rozwodzie z Agnieszką. W Wigilię postanawia wyjechać ale los nie zawsze planuje dla nas to czego byśmy chcieli. Zabawne zwroty akcji sprawiają, że bohater ląduje w nieoczekiwanych okolicznościach i co jest pewne - nie zostanie sam w ten szczególny wieczór. Czy jednak odnajdzie miłość... Przeczytajcie sami! 

Drugie opowiadanie autorstwa Małgorzaty Kalicińskiej nosi tytuł "Przypadki senatorowej K." W mojej opinii to najsłabsze i najmniej pozytywne w przekazie opowiadanie. mamy tutaj ognisty romans, zdradę, przytłaczające kłamstwa i przyzwyczajenia. Historię tę czyta się ciężko i nie mogłam w niej odnaleźć ducha Świąt.

Kolejna historia "Powrót na Cichą" Katarzyny Michalak przedstawia nam ojca trzech córek, który by odmienić ich los i dać dobre życie zamienia się w korporacyjnego trybika. Praca przesłania wszystko przez co kontakt z dziećmi ulega pogorszeniu... mijają lata po których widzimy przemianę Rajmunda, kiedy zaczyna walczyć o to co utracone. Pozytywna opowieść dająca nadzieję, że każda nawet najtrudniejsza ścieżka się prostuje i w końcu uda nam się odnaleźć siebie i otoczyć się miłością.

Czwarte opowiadanie "Wigilijna rzeźba" Krystyny Mirek to ciepła opowieść o zagubieniu i odnalezieniu tego co najważniejsze. Jakub, ceniony rzeźbiarz przez swoje artystyczne i egoistyczne pobudki traci rodzinę. Przez lata zmienia się, docenia zarówno to co ma jak i to co utracił. Zawirowania losu stawiają go przed trudną decyzją, kiedy do jego drzwi puka dawno niewidziany syn... Jak potoczą się ich losy w ten wigilijny wieczór? Nie powiem Wam tego ale musicie wiedzieć, że opowiadanie jest ciepłe i pełne nadziei. Szczególnie dla tych, którzy boją się naprawiać popełnionych przez siebie błędów. 

Piąta opowieść, "Niebieski język" Nataszy Sochy, jest moją ulubioną. Poznajemy ekscentryczną babcię Agnieszkę, która zdecydowanie czuje się na mniej lat niż posiada. Łamie ona wszelkie stereotypy i z pewnością, każdy z nas (mimo wielkiej miłości do naszych babć) chciałby mieć taką osobę w rodzinie. Starszej pani wali się świat gdy dowiaduje się, że jest ciężko chora. Jednak nawet choroba nie łamie jej ducha i wraz z wnukiem Kolą pokazuje światu niebieski język. To najpiękniejsza historia w całej książce, uczy nas by nigdy się nie zmieniać (na gorsze), by zawsze wierzyć w cuda, by nie przejmować się tym co pomyślą o nas inni... 

Kolejne opowiadanie "Serce" autorstwa Małgorzaty Wardy jest bardzo poruszające. Czytając je popłakiwałam wiele razy. Poznajemy w nim Polę, która w wypadku traci męża i rozpada się jej cały świat. Zamyka się na wszystkich łącznie ze swoją córką, nie liczy dni, nie wchodzi do pokoju męża, nie myśli o nadchodzących świętach... Czas zatrzymuje się, kiedy musi podjąć decyzję o oddaniu serca ukochanego mężczyzny dla kogoś innego, kogoś bardzo chorego... Czy Serce zacznie bić w Poli na nowo, i cze TO Serce ją odnajdzie? Bardzo dobrze skonstruowane opowiadanie, które jest dla mnie na drugim miejscu w tej książce. Bo śmierć bliskich nie zawsze oznacza koniec naszej egzystencji...

Ostatnia historia stworzona przez Magdalenę Witkiewicz nosi tytuł "List do Mikołaja". Piękna, wywołująca niejedną łezkę wzruszenia historia utrzymana w duchu świąt. Niezwykle ciepła i pełna optymizmu. Opowiada nam o Marylce, która kreując się na zimną sąsiadkę spełnia świąteczne marzenia... w jaki sposób? O tym musicie koniecznie przeczytać. Witkiewicz pięknie oddała przedświąteczną melancholię i świetnie wykreowała bohaterów, których nie da się nie lubić. Ta opowieść przywraca nam wiarę w ludzi i daje poczucie, że każdy kto tylko chce może zostać świętym Mikołajem i rozdawać innym swoją miłość i dobro. To trzecia z moich ulubionych opowieści w tym tomiku.

Reasumując, mimo słabszych momentów (które przecież można ominąć) i tak polecam Wam tę książkę, bo nic nie wprowadza tak w świąteczny i bajkowy - zimowy nastrój, jak przyjemna lektura, na którą zawsze można znaleźć czas przy choince ale również długo po okresie Bożego Narodzenia.

MOJA OCENA:

6/10